30 Aralık 2013 Pazartesi

Kaçmak Yok

Bu resmi Bursa’da Kapalıçarşı’da gezerken çektim.

Kacmak-YOK

“Askıcı ne demek?” diye sorduk. Çayları getiren çocuklara “askıcı” deniyormuş.

Cay-ASKISIO zaman çay taşımaya yarıyan yanda resmi olan tepsiye askı denildiğini hatırladım.

Çocuklar işe girerken söz veriyorlarmış ama, giderken haber bile vermiyorlarmış. Askıyı en uçtaki dükkana bırakıp yola devam ediyorlarmış.

Dükkan sahibi çaycıyı arayıp “Senin askı burada, gelip alıver” diye telefon ediyormuş.

Eee… Çaycının canına tak etmiş. Son söyleyeceğini baştan söylüyor.

😛

Sadece en üst uzmanlık seviyelerinde “zor bulunur” olunmadığını düşündüm.

İK’cı arkadaşların yorumlarını merak ediyorum.

 

Resim şuradan alıntıdır

Etiketler: , , ,

Kategori: İş hayatı

“Kaçmak Yok” yazısına şu ana kadar 6 yorum yapılmış:

  1. Ismail Yaman :
    30 Aralık 2013
    3:33 pm

    Diğer yazılarınızla birlikte değerlendirip “Profesyonel” in özelliklerinden biri de “zor bulunur” olması diyebiliriz.

  2. Profesyonelin “zor bulunur” olması, patronun “doğru işe hak ettiği parayı ödemesi” koşullarında geçerli. Yukarıdaki örnekte, işe göre az para verilmesi ihtimali yüksek.

  3. Hahahahaahaha, çok iyi. Dertli patron.

    İşe başlamaya aday olanların “benden öncekine ne oldu?” diye sormasına gerek kalmamış :))

  4. Çalışan bağlılığının en sade özeti olmuş Hocam. Al sana işveren markası 🙂

  5. Hikaye şöyle gelişir;sigorta yapılmaz bir süre, baskı çoktur, yorgunluk başlar, para az gelir ve kaçılır. Hele başka yerde 20 TL bile fazla veriliyorsa yada diğer arkadaşların çalıştığı çevredeki zafer plaza, kent meydanı avm’de iş varsa koşarak kaçılır.

  6. Bakın doğru başlangıç şu olmalı.
    Askı en sonuncu dükkanda değil mi? Yeni gelen eleman gelene dek çaycı o askıyı almamalı. O dükkanda kalmasını rica etmeli.

    Yeni gelen eleman ilk işi olarak gidip askıyı oradan alıp gelmeli.
    İşe girişte askıyı geri getirme ücreti kapora olarak söylenebilir. Yani işi bırakınca tepsiyi getir. Ben gidiyorum de misal sana 10 TL – 20 TL vereceğim. Konuşuruz gidersin.

    Hem o son sohbette neden gittiklerini belki de küçük beklentileri olduğunu keşfedebilir.

    Olayın özü baştan soğutmak pazarlıklara girişmek değil. Uygulanabilir bir iş modeli ve basit kurallardan oluşan çalışma ortamı oluşturmakta. Ayrılırken bile dost kalabilmekte… 🙂

Yorum Yazın