Niyet farklı olunca

Funda–mental günlerim… Pazarlama bölümü güçlü torpili olanlarla dolu… Elemanlarla bir türlü birlikte çalışamıyoruz.

Genel Müdür de sıkıntı çekiyor. Benim yüzümden ayda 2 – 3 kere azarlanıyor, fırça yiyor. Beni de anlıyor. Rica etti: “Koca bir kayayı birden itmeye kalkarsan, belin ağrır, kendine zarar verirsin… ama kaya hareket bile etmez.” Yapmam gereken zor değil aslında… Bir anket hazırlamak… Sonra da onlarla konuşmak…

“Nasıl bir patron istersiniz?” diye sordum. Başbaşa verdiler. Yazdılar.

Yanıtları okuduğumda şaşırdım. Baba – ağabey – sevgili arası bir patron istiyorlar. Sonra konuştuk.

“Hatalara hiç kızılmayacak… Her zaman onların genç ve tecrübesiz (2 yılı doldurmuşlardı) oldukları düşünülerek yaklaşılacak… Yanlış yaptıklarında, (1) onlar bana ne düşündüklerini anlatacaklar. Kızmadan (2) dinleyeceğim. (3) Neden bunun yanlış olduğunu anlatacağım. Sonra da, (4) doğrusunun ne olduğu söyleyeceğim, bir de (5) neden bunun doğru olduğunu açıklayacağım…”

“Sizi dinledikten sonra, doğrusu şudur desem, benim söylediğim ile sizin yaptığınız arasındaki farkları kendiniz bulmaya çalışsanız, böylece bahsettiğiniz beş aşamalı eğitimi 3 aşamaya indirsek olmaz mı?”

“Olmaz” dediler… Torpil de kocaman… Israr etmedim elbette 😛

Neden böyle yaptıklarını düşündüm sadece… Torpille girdikleri işyerinde geçirdikleri süre, tecrübe edinmek için değil de ondan…

🙂

Etiketler: eğitim, Genel Müdür, mükemmel eleman, pazarlama, torpil

Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden