Önemli Görünmek
Geçenlerde Dışbank’da birlikte çalıştığımız, ardı ardına birçok uluslararası başarı öyküsünü birlikte yarattığımız BT ekibinden 3 kişiyle keyifli bir akşam yemeği – sohbeti yaptık.
Bu sohbette anlatılan vakalardan birini paylaşmak istedim.
🙂
Sevgili Şinasi Erol, bir dönemler çalıştığı bir şirkette üretilen raporları incelemiş. Her gün 3 top (yaklaşık 1500 sayfa) rapor üretiliyor ve on küsür yöneticinin masasına koyuluyormuş.
Şinasi raporları sisteme aktarmayı başarmış. Artık isteyen yönetici, raporlardan istediği sayfayı okuyabiliyor, hatta istediği sayfanın yazılı dökümünü alabiliyormuş.
Bu kolaylığı sağladıktan sonra, yöneticilere eğitim de vermiş.
Ama yöneticilerden biri duruma çok bozulmuş. Şinasi’yi çağırmış.
– Şimdi raporu açınca son sayfaya gitmek için devamlı aşağıya mı tıklayacağım. Bu rapor 500 sayfa demiş.
Şinasi (ki bana hemen her zaman çok sakin biri olarak görünmüştür) bu yöneticiye tekrar anlatmış.
– Bakın, ana sayfayı açtığınızda her raporun kaç sayfa olduğunu görüyorsunuz. Örneğin, şu rapor 500 sayfa. Bu rapor 350 sayfa… Döküm detayı da şurada var. Bunların son sayfasını görmek isterseniz doğrudan 500 yazıp tıklıyorsunuz.
– Ben ekran üzerinden okumak istemiyorum.
– Hangi sayfayı isterseniz, bastırıp da okuyabiliyorsunuz.
Şinasi’nin sürekli kolaylık göstermesi üzerine yönetici asıl derdini söylemiş.
– Elemanlar, tek sayfa rapora bakıyor olduğumu görürlerse, benim önemli bir iş yapmadığım düşüncesine kapılırlar. Oysa 1500 sayfalık rapor masanın üzerinde durursa…
Biliyorsunuz, genelde BT ekiplerine çuvaldızı batırırım. Henüz pazarlamayla birlikte çalışmaya yatkın olmadıklarını, (dijital dönüşüm nedeniyle ortadan kalkacak olan) silo davranışını bizzat körüklediklerini söylerim.
Bu vaka vesilesiyle iğneyi de kendimize batıralım. Ticari iş birimlerinin bazı yöneticilerinin davranışının altını çizelim.
Hayatı oturduğu koltuktan ibaret olan yöneticiler teknolojiyi böyle kullanırsa BT ne yapsın.
😉
Etiketler: dijital dönüşüm, Genel Müdür Yardımcısı, kölelik, koltuk, ünvan, üst yönetim, yönetim, yönetim bilimleri
Kategori: İş hayatı
1981 yılında ODTÜ – İşletmecilik Bölümünden mezun olduktan sonra, Price Waterhouse Consultancy’de iş hayatına başladı...
8 Şubat 2017
9:15 am
Hocam bu hikaye bana bir süre çalıştığım bir Amerikan şirketini hatırlattı. Saygın bir Savunma Sanayii firmasının New York ofisinde her ay sonu Satın Alma Bölümü tarafından JAFR isimli bir rapor üretiliyordu. Sene 1990, “dot matrix” printer ve “continuous paper” ile. Çok kalabalık bu rapor aslında açık satın alma siparişlerinden oluşuyordu ve 15-20 üst düzey yöneticiye dağıtılıyordu. Çoklukla yöneticiler aldıkları gibi raporu geri dönüşüm kutularına bırakıyorlardı. Tandığım birine sorunca o raporun kendi işine yaramadığını söyledi. “E niye göndermelerini engellemiyorsun?” deyince “o kadar uğraşıyorlar, kendilerini kötü hissetmesinler” demişti. Raporun çıkmasından sorumlu kişiye bu “JAFR’nin açılımı ne?” diye sordum. Etrafına şöyle bir baktı ve kulağıma eğilip “kimseye söyleme Just Another Foolish Report demek” dedi. Bu durum bana o dönem eğlenceli gelmişti ama şimdi farklı düşünüyorum.
8 Şubat 2017
7:30 pm
Demek ki son sayfayı otomatik olarak açıp, yazdır seçeneğinde son sayfayı ön-ayar olarak hazırlasalar tüm sorun çözülecek, belki de son sayfaya git butonu ve bu sayfayı yazdır seçeneği 🙂 Ticari iş birimini yormadan kullanıcı deneyimini göz önüne alıp geliştirme yapmak lazım 🙂
8 Şubat 2017
9:19 pm
Mert Meriç,
Bence ticari iş birimini mutlu etmek için her gün birileri 1500 sayfa raporu masaya getirmeli.
Arada bir eski raporlar gelse de olur. Hatta daha iyi olur. Ağaçlar kurtulur, masraf da azalır.
Ne de olsa amaç okumak değil.