Yıldızımı geri ver
Açık ofiste, birbirimize 5 metre mesafede çalışıyorduk.
Masasının önünde 3 sandalye olması konusunda ısrarlı idi. Ben ise hareket alanımı daralttığı için, sandalyeleri azaltmıştım.
Birgün benim masamın önünde toplantı yapıldı. Onun masasının önündeki sandalyelerden birini almak zorunda kaldık. Toplantı sonrasında sandalye yerine geri bırakılmayınca çok sinirlendi. O zaman anladım.
Masasının önündeki sandalye sayısını, omuzundaki yıldızlar ile özdeşleştirmişti. Ne kadar sandalye, o kadar rütbe…
🙂
Etiketler: koltuk, masa, rütbe, sandalye
Kategori: İş hayatı
30 Aralık 2008
1:13 pm
Zaaflarımızla yaşıyoruz, insan kalitesi her geçen gün düşüyor.
30 Aralık 2008
4:31 pm
En kolay yönetilebilecek insan tipi. Bir sandalye daha için, her türlü muhbirliği yapabilecek bir profil. Zor, zor böyleleriyle aynı ortamlarda bulunmak.
30 Aralık 2008
4:56 pm
Ben bunları yönetmekte güçlük çekiyorum işte… Oysa “ver çoşkuyu, ver çoşkuyu…” 🙂
15 Şubat 2009
11:24 am
Hocam inanın bunu hiç düşünmemiştim.