İş başka, keyif başka…
Uzak Doğu – Türkiye arasında konteyner hattı acenteliği yapıyorduk.
Müşteri hepi topu 2 metreküp yük taşıtacaktı.
Benimle 50 lira için kıran kırana pazarlık etti.
Pazarlık bitti. Yemeğe davet etti. (O devirler Hamdi, şimdi balkondan baktığınızda aşağıda görülen park yerinin ortasında idi.) Yemekte pazarlık tutarının çok üzerinde hesap ödedi.
Ortamın nezaketini bozmadan, çelişkiyi anlatmaya çalıştım. “O ayrı” dedi. “Biri iş, diğeri keyif.”
O zaman anlamamıştım. Şimdi bile anladığımdan şüpheliyim.
😛
Etiketler: nakliyat
14 Mart 2009
11:17 am
Bayburtlu’nun yorumu, söyleyenin açısını anlamak için daha akla yakın görünüyor doğrusu..Yemek işin parçası, pazarlık ise keyifin…
16 Mart 2009
12:45 pm
gayet mantıklı olmuş söylediği, yemek için -imkanlar dahilinde- ne kadar harcansa eğer yemek güzelse değer bence de 🙂 iş içinse “1 büyüktür 0” bunu prensip haline getirince aradaki meblağ 100 de olsa 100.000 de fark etmez. Pazarlık sonunda o 50yi de vermek zorunda kalabilirdi ama prensibi gereği pazarlık yapmış. kime anlatıyorum gerçi o da ayrı mesele ama kusuruma bakmayın hocam:)
17 Mart 2009
8:41 am
Ben anladım glb. Buna benzer bir şeyi bende yaşadım 🙂
18 Mart 2009
9:01 am
[…] Uzak Doğu ile anlaşma yapacaktı. […]