Bu öyküyü bir arkadaşımdan dinlemiştim.

1980’li (GSM’in olmadığı) yıllar. Holding’in (adı bende saklı) CEO’su izne çıkacak. Şirketlerin Genel Müdürlerini ve Yardımcılarını topluyor. Kendisinin olmadığı dönemde “mutlaka yapılacaklar” konusunda bilgi veriyor. “Üç hafta sonra görüşürüz” diye bitiriyor.

“Kalacağınız yerin telefon numarası?”… “Ya size acilen ulaşmak gerekirse?”… diyenler oluyor. CEO “kalacağı yerin telefon numarasını sadece Holding Sahibi Patron’a verdiğini, tatil sırasında aranmayı ummadığını” söylüyor.

– Ama ya acil ve önemli bir konu olursa…” diyenler oluyor.

– Acil bir konu varsa, önemli değildir. Beni beklemeden çözersiniz. Sizin çözemeyeceğiniz kadar önemli bir konu olursa, acil değildir. Ben gelince ele alırım.”

– Peki hem acil, hem de önemli ise…” diye ısrar ediyor Genel Müdürlerden biri…

– Bir konu acilse önemli değildir. Önemli ise acil değildir. İkisi birden olmaması gerekir. Ama eğer gerekli müdahaleleri zamanında yapmadığın için hem acil hem de önemli duruma getirmişsen… Tatili yarıda keser gelirim. Konuyu sonuca ulaştırırım. Sonra da olayları bu duruma getirdiğin için seni kovarım.

😛