Sait Faik Abasıyanık’ın Sinağrit Baba isimli öyküsü şöyle biter.

…

… Belki bizim bile bilmediğimiz bir işaret görmüştü kendisini tutan oltanın sahibinde: Bu adam şimdiye kadar hiç imtihan geçirmemişti. Ömrü boyunca cesur, cömert, Sinağrit babanın istediği şekilde mağrur yaşamıştı. Ama Sinağrit baba bu adamın ne korkunç bir iki yüzlü köpek olduğunu bizim göremediğimiz bir yerinden anlayıvermişti. Bütün devirler ve seneler boyunca kendisini tutan oltanın sahibi ne cesaretini, ne cömertliğini, ne gururunu bir tecrübeye, bir imtihana tabi tutturmamış, her devirde talihi yaver gitmiş birisiydi. Kimdi, neydi? Sinağrit Baba da bilemezdi. Ama belki de ölünceye kadar cömert, cesur, mağrur yaşayacak olan bu adamın şu ana kadar bir defa bile bir imtihana sokulmadığını anlamıştı. Belki de sonuna kadar bir imtihandan kurtulacaktı. Sinağrit Baba böylesine hiç rastlamamıştı. Ölmeden evvel adama bir daha baktı. Namuslu, cesur, cömert ölecek bu adamın hakikatte korkakların en korkağı, namussuzların en namussuzu olduğunu alnından okuyordu. Bu adam o kadar talihliydi ki, daha ikiyüzlülüğünü kendi kendisine bile duyacak fırsat düşmemişti. Yoksa Sinağrit Baba yakalanır mıydı? Sinağrit Baba hırsından tekrar tepindi. Bağırmak ister gibi ağzını açtı. Kapadı. Sinağrit Baba son nefesini böylece hiçbir insanlık imtihanı geçirmemişin sandalında pişman ve mağlup verdi.

🙁

Bilmem, sizin aklınıza birileri geliyor mu? Bugünlerde nedense ben rastlıyorum. Yüz yüze olmasa bile…

🙁

Bu günün yazısı bir alıntı. Bir müşteri yakınması. Dün link’ini friendfeed’de paylaştım.

T’Pol‘un bir arkadaşı anlatmış. O da yazmış. Banka “artık sizi müşteri olarak görmek istemiyoruz” demiş…

😛

Banka, verimli bulmadığı müşterisine “başka bankalardan hizmet almasını” öğütlüyor.

Biliyorsunuz “koşulsuz müşteri memnuniyeti” deyiminin CRM değil, promosyon kavramı ile ilişkisi olduğunu sık sık söylüyorum.

CRM’in türkçesinin “adamına göre muamele” veya “nabza göre şerbet” olduğunu da defalarca belirttim. CRM veya adamına göre muamele, “müşteriye hak ettiği düzeyde hizmet vermek” anlamına geliyor.

Her müşteri eşit düzeyde hizmeti hak etmiyor. Daha fazla hizmeti hak eden müşteriler ile ilgilenebilmek için, bir kısmının da gözden çıkarılması gerekiyor.

“Siz müşterinize sadık olmazsanız müşteri de size sadık olmaz” diyoruz. Ama bu hep tek taraflı değil. Siz kuruma sadık olmazsanız, o da sadık olanlarla birlikte olmayı seçebilir.

Müşteri her zaman kral değil… Birilerinin kral muamelesi görmesi için, prens adayı bile olamayanlardan kurtulmak isteyebilirler.

😉

Öğrencilerime sorarım. “Nedir CRM’in türkçesi?” diye…

Müşteri ilişkisi yönetimi derlerse kabul etmem… Çok bir tercüme kokuyor değil mi?

Oysa yüz yıllardan beri bunun Türkçesi var. AGM… Adamında göre muamele… NGŞ (nabza göre şerbet) de diyebilirsiniz.

Uzun zaman önce yapılan bir röportajda CRM ve nabza göre şerbet konusunda epey konuşmuştum…

Burada…

😀