Gittiğim lokantalarda farklı bir şeyler görmeyi umarım.

Uğur Yücel’in dediği gibi “Çocukluğumun lokantaları ile bugünü karşılaştırdığımda… En belirgin fark mutfaksızlık. Mesala Boğaz’da bir balık lokantasına gidiyorsun, meze alıyorsun, “ben bunu iki gün önce başka bir yerde yedim” diyorsun. Her şey birbirinin bu kadar mı aynısı olur? Hiçbir özgünlük yok. Eskiden her meyhanenin kendi mutfağından çıkan mezeyi yerdin. Şimdi öyle değil artık. ”

🙁

Daha önce yazdığım gibi, gurme değilim. Yemek kültürü üzerine konuşamam. Ama farklı tatlar ararım. Yöresel yemekleri denerim, çoğunlukla umduğumu bulamam. İstanbul’da daha iyisi vardır.

Yemekler ve mezeler zaten aynılaştı da, hiç değilse lokantanın adı yazılı tabak, peçete dışında fark var mı diye bakınırım. Ufak ayrışma çabaları bile beni mutlu eder.

Yandaki resim, Belçika’da bir deniz ürünleri lokantasından.

Deniz feneri şeklinde tuzluk.

🙂

Küçük bir fark. Ama ayrıştırıyor.

😉

Gurme değilim. Yemek kültürü konusunda ahkam kesecek durumda da değilim.

Ne var ki, bir lokantaya gideceksem ismine dikkat ederim. Açıkçası adı “Siber Gıda” veya “Siber Yiyecek” olan bir yere gideceğimi de sanmıyorum.

Belçika’nın Leuven şehrinde gördüm. Kapanmış bir lokanta havası vardı.

Facebook’tan baktım. Mayıs 2013’ten sonra ekleme yapılmamış.

Şaşırmadım.

🙂