Çok sayıda STK var. Dernekler, birlikler, meslek kuruluşları, vakıflar, hatta sendikalar. Bazılarına (üye olmak ve para ödemek zorunda olduğumuz odalara) sivil toplum kuruluşu denilmesine aklım ermiyor. O ayrı bir yazının konusu…

😉

STK’lardan gönüllülük esasına dayananlar konusunda söyleyeceklerim var.

Bu STK’ların bazılarını kalabalık caddelerde “Bir dakikanız var mı?” diye yaklaşanlardan tanıyoruz. Bizden bağış yapmamızı istiyorlar.

Geçenlerde bir arkadaş grubunda konu STK’lara geldiğinde, hemen herkes “hesap verebilirlik” kuşkusunu belirtti.

İçlerinden biri “Hep bağış istiyorlar. Bir kere de bilgi verseler” dedi.

😀

STK’ların Ece Ünver’in “Önce Sen, Sonra Ben” yazısını okumasını, sonra da Charity: Water‘ın kurucusu Scoot Harrison’un 6 yaşındaki Mackenzi’ye teşekkür videosunu izlemesini öneriyorum.

😉

Özellikle 2 yıl geciktirilmiş bir yazı:

🙁

Genç girişimciler tarafından kurulmuş firma ile 9 Nisan 2011 Cumartesi günü bir iş yaptım.

11 Nisan Pazartesi, anlaştığımız ücretin ne zaman ödeneceğini doğrudan sormak istemedim. “Sürecin bundan sonrasının nasıl işleyeceği konusunda bilgi verebilir misiniz?” diye e-posta gönderdim.

12 Nisan 2011 tarihinde “Sürecin devamında, katılımınızla ilgili program ödemesini, bir ay vadede gerçekleştiriyor olacağız.” şeklinde bir yanıt geldi.

Bir ay bekledim. Onlardan ses çıkmayınca 16 Mayıs 2011 tarihinde , yine doğrudan sormak yerine “İBAN numaram TRxxx..xxx ” diye mesaj gönderdim.

18 Mayıs 2011 tarihinde “Hesap bilgileriniz aldım ve muhasebeye ilettim, teşekkür ederim. Ödeme tarihi konusunda dönüş alır almaz paylaşacağım” diye yanıtlandı.

Ama yanıt gelmedi. Zaten söz verilen bir ay geçtiği için 22 Mayıs 2011 tarihinde “Sizden haber bekliyorum” diye mesaj gönderdim.

23 Mayıs 2011’de “Muhasebeden bilgi geldi, ödeme 6 Haziran haftası gerçekleşiyor olacak” şeklinde dönüş oldu.

Bekledim. 6 Haziran haftasının son günü olan 10 Haziran Cuma gününe kadar yine ses duyulmadı, ücret görünmedi. 12 Haziran 2011 günü… Henüz ilgili tutar hesabıma yatırılmış değildi. Yukarıdaki yazışmaları özetleyen bir mesaj gönderdim.

Hak ettiğim tutar, 2 aydan uzun süre sonra hesabıma aktarıldı.

🙁

Kurumsallaşma konusunda birçok yazı yayınladım. Girişimcilerin konuyu yanlış değerlendirdiğini defalarca anlatmaya çalıştım. (Listesi şu yazının sonunda)

Genç girişimcilerin şirketleşince sözünü tutmayan, yan çizen, bahaneler üreten bazı eski dünya patronlarına benzemek için çabalamaları, maalesef beni haklı çıkarıyor.

Öğrenecek başka bir şey bulamadınız mı?

😛

• Not: Yazıyı 2 yıl beklettim. Çoğu girişimcide değişim gerçekleşmedi. 

🙁

Patronun emriymiş, şirketinizin prensibiymiş, senin elinden birşey gelmezmiş… Hiç umurumda değil. Biraz konuşacağız şimdi…

Üstelik, şirketinizin prensibini konuşmayacağız. Önümüzdeki yıllarda çocuklarına ne öğreteceğini, neler anlatacağını konuşacağız.

15 sene sonra, çocukların büyüdüklerinde ne kadar iyi bir Bekçi Murtaza olduğunu mu söyleyeceksin.

• “Almışım amirlerimden terbiye, görmüşüm kurs. Görseydin kurs, alsaydın sıkı terbiye büyüklerinden konuşmazdın böyle cahil sözler. Bilirdin yüksektir bir vazife herşeyden” diyerek kendisiyle aynı yerde çalışan kızının ölümüne neden olan adamdır Bekçi Murtaza.

Sen çocuklarına ne söyleyeceksin bilmem ama, ben çocuklarıma “insanı köle yapan patronun değil kendi bakış açısıdır” [1] , [2] , [3] , [4] , [5] , [6] , [7] , [8] diye öğretiyorum.