Sayın Ali Koç’un yaptığı bir konuşma, sosyal mecralarda çalkantılara neden oldu. 

“Komünist mi oldu?”, “DİSK’e başkan olsun”, “Günah çıkarıyor”, “Sınıf savaşı korkusu” gibi birçok şey yazıldı.

Bu konuşmanın bağlantısını paylaşıp yorum yapan birçok arkadaşımın Facebook mesajının altına şu satırları yazdım.

😉

Değerli Arkadaşlar,

Ali Koç’un bu söylemi yeni değil. 2008 krizinden sonra kapitalizm kendisini sorguladı, sorguluyor. Mevcut bakış açısının sürdürülebilir olmadığını ve yine temel prensipleri çok da değiştirmeden nasıl sürdürülebilir kılacağını tartışıyor.

Kapitalizmin kalelerinden biri olan Harvard Business School hocaları bu konuda çok sayıda çalışma yaptı. Şurada kısa bir alıntı yaptığım Güneşe Basmak bunlardan sadece biri.

Mc Kinsey ve diğer önemli danışmanlık şirketlerinin de çok sayıda çalışması var.

Özetle, bu bir günah çıkarma değil, reform. Kapitalizmin reformu.

Keşke bazı radikal inançlar da krizlerini görüp, kendi reformlarını yapsalar. Böylece “her şeye rağmen öz-eleştiri yapabilen sadece kapitalizm” demezdik.

😛

Bu vesileyle buraya birkaç cümle daha ekleyeyim…

Big data, dijital devrim, internet of things kavramlarının daha yaygınlaşması durumunda, kimlere bağımlı olacağız? Bilginin halka inmesi söylemleri arasında, gerçekten verilerin değil bilginin bize inmesi için ne yapıyoruz?

Bunları sorgulamazsak, gereği için şimdiden düşünmeye ve çalışmaya başlamazsak trenin son vagonuna yetişemeyiz. Artık son vagon yok. Uçakla geçiyorlar.

😉

Twitter’da kullanıcıların kendilerini tanımlama cümleleri dikkatimi çekiyor. İşini, mesleğini yazanlar var. Bir de… 

– Hayal bulutları üreticisi
– Deneyim optimizatörü
– Dijitalliğe dönüştürme makinesi
– Trip törpüleyici
– Karizma kırıcı
– Takip etmeyenleri UNFlayıcı

diye yaratıcı cümlelerini yazanlar…

• Not: Okuduklarım birebir aynısı değil. Kimseyi işaret etmemek için az değiştirdim. Aynısı varsa, gözümden kaçmıştır.

🙂

Bir genç arkadaş kendini bireysel kapitalist olarak nitelemiş. Hem takdir ettim, hem de yanlışı düzeltmek istedim.

Aslında -izm’siz düşünülmesini tercih ederim. İdeoloji her suçu haklı kılar ve aşırı taraftarlık da bir ideolojidir diye inanırım.

Yine de kapitalist olduğunu söylemesine hiç itirazım yok. “Neden?” diye sorarsanız… Onun yaşlarında herkes başka –ist’lere kapılır. Sosyalist, komünist, dinci, ulusalcı, milliyetçi, vb. olduğunu iddia eder. Diğerlerini kapitalist, faşist, nazi, vb. diye suçlar. Nedense eline yönetim gücü geçince daha önce başka –ist’lerin adanmış fanatikleri bile kapitalist oluverir.

• İsterseniz MÜYAP’ın yönetimine göz atın. Oradaki arkadaşların geçmişini inceleyin. Biliyorum, böyle çok örnek var…MÜYAP ile sınırlı değil.
  

Genç arkadaşın şimdiden kendisini kapitalist olarak nitelemesini ve hedeflerini saptamasını takdir ettim.

😉

Gelelim işin yanlış bilinen kısmına…

Bireysel nitelemesini tartışmalıyız. Gerçek kapitalizm, bireysel değil birey olmayı öğütler. Bireysel üretimden (zenaat’ten) uzaklaşıp ortaklıkları (şirketleri ve kurumları) ortaya çıkaran kapitalizm için bireysel kavramı olumsuzdur. Vahşi kapitalizm denen ve aslında kapitalizmin sürdürülebilirliğini tehlikeye atan, giderek sıklaşan global krizleri yaratan bireysel düşünülmesidir.

• Yukarıda, sonunda herkes kapitalist oluyor dedim ya. İşte o bireyselliğin sonucu.

Daha önce de yazdım, Değer = Para diye düşünüldüğü takdirde (ki kişisel serveti arttırmak nedeniyle tamamen bireysel bir bakış açısıdır) daha kısa sürelerde sorun yaşanması kaçınılmaz. Bireysellik, bencilliği arttırır. Dolayısıyla global krizler de sıklaşmaya başlar.

• Takım oyunlarında birey olmak sakıncalı değil, bireysel oynamak sakıncalıdır.

Üzerine tıklayıp videoyu seyredin

Bireysel ile birey olma arasındaki farklardan biri, sürü davranışına kapılmama ve toplu hareketleri sorgulama becerisidir.

“Olgun bireycilik” diye, kendisini ve başkalarını birey olarak kabul etmeye ve sürü gibi davranmamaya diyoruz. Doğal olarak olgun birey, başkalarını arkasından sürüklemeye de olumlu bakmıyor. Hem bireyliğini kaybetmekten, hem de başkasının bireyliğini kaybetmesinden hoşlanmıyor.

Herhangi bir -izm’e tutkun olmayı hiç onaylamıyorum. Ama bence, hangisi seçilirse seçilsin, bir –izm’in sürdürülebilirliği diğerlerinin de –ist olduğunu kabul etmekle mümkün.

Genç arkadaşa “bireysel kapitalist” değil, “kapitalist birey” olmasını öğütlerim. Hiç değilse tutarlı olur.

😉