“Gururlandım ama böbürlenmedim” diye yazmıştım ya. 

Aradaki fark çok önemlidir.

😉

Kendisinden çok şeyler öğrendiğim bir arkadaşım anlattı.

Arabasını yenilemeyi düşünüyormuş. Bir ağabeye sormuş. “Yeni araba seni kibirlendirecekse, asla alma” demiş ağabey. Arkadaşım da söyleneni yapmış.

Geçen hafta duyduğum en ders verici cümle idi.

🙂

Resim şuradan alıntıdır

Osman Ata Ataç hocam, (daha önce yazdığım gibi) Birleşmiş Milletler’de yıllarca çalıştı.

🙂

Bence, gelecek onyılların İK stratejileri buna dayanacak

😉

Çocukluk yıllarında bazıları “öğretmenim, konuştu”, “öğretmenim, üstüne döktü”diye onu bunu şikayet ederler.

O yaşlarda önlem alınmalı. Yoksa büyüdükten sonra da yaparlar. Başkalarının kabahatlerinin peşinde koşarlar. Şirkette onu bunu patrona şikayet ederler.

Daha da yükselince, çakal kesilirler. Yanlış yakalayınca gözlerini kan bürür. Herkese göstererek / duyurarak çömezleri azarlarlar. Özellikle, başkalarının elemanlarını hedef seçerler. Bahanesi “öğrensin diye yaptım“. Gerçeği ise…  Amirliğini ispatlama çabası.

😉

Beni yıllar önce uyaran patronlarıma teşekkürler.

😀

Ama unutmayalım ki terazi şaşmaz. Diğer kefeye ne koyarsan, onunla ölçülürsün.

Henüz işi bilmeyen bir çömezle kendini kıyaslamışsan, kesinlikle haklısındır. En çok o kadar değerlisindir.

🙂