Öykü rahmetli babamdan…

😀

Ünlü mimar Sedat Hakkı Eldem‘in hocalık döneminde DGSA Mimarlık‘tan mezun olmuşlar. İşe girmişler.

Bir süre sonra aralarından biri, çalıştığı iş yerinde mimari projede takılmış. Hoca’sını ziyaret edip ona sormak istemiş.

Eskiden eline kalemi alıp 2 dakikada çizen hoca, derste anlattıklarından bir iki cümleyi tekrarlamış. Hepsi o kadar…

Eski öğrencisi “Hocam, şunu bir çiziverseniz…” diyecek olmuş. Hoca hem ders vermiş, hem de takdirlerini bildirmiş:

“Oğlum, düne kadar öğrencimdin. Artık meslekdaşımsın.”

😛

Gidiş Yolu konusunda çeşitli tartışmalar oldu. İkinci yazıyı da yazdım.

“Bir müsibet, bin nasihatten iyidir” diye düşünen arkadaşlarımız, hataların daha çok öğretici olduğunu söylediler. Katılmamak mümkün değil. Elbette hatalar öğretir. Bu konuda üçüncü yazıyı ekledim.

Ancak, bazı hatalardan öğrendiklerimizi yeterince kullanamayabiliriz.  Nedense aklıma idam mahkumu Temel geliyor. Son arzusu sorulduğunda “Ha bu bana ders olsun” demiş te…

😛

Yaşam bir prova değil. “Aaaa, yandık” veya “Game over” oldu, yeniden başlayalım olmayabiliyor.  Hep hatalarımızdan öğrenmek yerine, en doğruyu yapmayı amaç edinmeliyiz.

😀

Başkasına saygı duymayı öğrenmeden kendisine saygı duyamıyor insan; başkasını anlamadan kendisini anlamıyor; başkasına güvenmeden kendisine güvenemiyor, başkasını sevmeden kendini sevemiyor. Bunlar zaman istiyor, sınama-yanılma gerektiriyor. Yeteneğiniz varsa, daha çabuk öğreniyorsunuz.

Biliyorum ki, (CRM, PR ve HR – müşteri ilişkileri, halkla ilişkiler, insan kaynakları yönetimi – dahil) insan ilişkilerine dayalı herşeyde tecrübe ile uzmanlaşılıyor.

😛

Bülent Eczacıbaşı bir konuşmasında

– Hepimizin yaptığı bir hata vardır. İnsan tanımak… En büyük yanlışlardan biri “ben insanı gözünden tanırım” zannetmektir.

– İnsana zaman ayırmak, defalarca farklı konularda onu tanımak gerekir.

– Bu konuda alınacak dersin ve yapılacak yanlışların sonu yoktur.

demişti.

😛

Hatalar doğal, üstelik öğretici… Eğer öğrenmek istersek… (Ata sözlerine inanırım. :-P)

Bu gibi konularda hata yapılmasın demiyorum. İnsanın kuralları sabit değil. İnsan değişiyor. Hem insandan insana farklı, hem de aynı insan değişik zamanlarda değişik tepkiler gösteriyor. Bilgelik ile doğulmuyor. Önce kendini öğrenmek gerektiğinden, hatalara izin vermek şart.

Ve hiçbir zaman tam olarak da öğrenilmiyor.

😛

Ama kuralları sabit olan konularda ve mesleki işlerde yanılmak yoluyla öğrenmek…

Açık söyleyeyim, akıllı bir insana yakıştıramıyorum.

😀

Dün akşam, 30+ yıllık bir arkadaşım ile sohbet ettik. Elektronik işinde… Orta ölçekli bir şirketin sahibi. Ar-Ge’ye ciddi kaynak ayırıyorlar.

Yurt içinde ve dışında müşterileri var.

🙁

Ar-Ge kısmına genç mühendisler alıyorlar. Adaylara mesleki sorular soruyorlarmış. “Ohm kanununu anlat” gibi… (Birkaç tane daha soru örneği söyledi ama, aklımda kalmadı.)

Son dönemlerdeki işe alma görüşmelerinden bahsetti. İyi okullardan mezun olmuşlarsa, bir büyük şirkette çalışıyorlarsa… “Tüm ufukları değişiyor” dedi.

“Ben ABCell’de çalışıyorum. Dünkü mezun değilim. Bana böyle soruları soramazsınız.” diye yanıtlıyorlarmış. Arkadaşım bu yanıtı verenlerin 24 – 26 yaşlarında Elektrik / Elektronik Mühendisleri olduklarını söyledi.

🙁

Şaşırmadım, ama üzüldüm.

🙁

• Resim bu linkten alınmıştır.

🙁