"olumsuzluk" etiketli yazılar:

15 Ekim 2015 Perşembe

Hayır

Çocukluğumun ve gençliğimin soğuk savaş dönemindeki Sovyet başkanına atfedilen bir fıkra vardı.

Leonid Brejnev Kremlin’de otururken kırmızı telefon çalmış. (ABD ve Sovyet başkanlarını doğrudan bağlayan hatta kırmızı telefon denirdi)

Brejnev ingilizce bilmediği için yardımcısına vermiş. ABD başkanının her söylediği tercüme edilmiş. Hepsine NIET (Rusça HAYIR) diye yanıtlamış. Tercüman da “NO”, “NO”, “NO”, “NO”, “NO” diye konuşmayı sürdürmüş.

En sonunda “YES” deyip kapatmış. Brejnev küplere binmiş. “Ben hiç EVET demedim. Sen nereden çıkardın bu EVET’i” diye adama bas bas bağırmış.

Yardımcısı yanıtlamış.

“Son cümle, siz önerilerimizin hepsine HAYIR mı diyorsunuz?” şeklindeydi…

😀

Bu fıkra son günlerde, öylece aklıma geliyor da…

.

Elbette, bir de hep jandaranlar var.

😛

24 Aralık 2010 Cuma

Performans ve potansiyel 2

Sevgili Hasan Başusta’nın friendfeed’deki “Çalışanların performansına değil, potansiyeline bakmalıyız. İkisinden biri eksikse bu yöneticinin suçudur, çalışanın değil.” cümlesine karşı örnekleri sıralıyorum. İlkini dün yazmıştım. Bugün ikincisi.

🙂

14’üncü kez iş değiştirdim. 2000 yılının Haziran ayında işe başladım.

Ekipteki bir hanım kızımızın ana dili gibi ingilizcesi vardı. Türkçesi de çok iyiydi. Ayrı yazılan de, da, ki’ler dışında; nezaketli değil nazik, cesaretli yerine cesur deneceğini de biliyordu. (Bunları önemserim.)

Performansı da yüksek bir arkadaştı. CRM projesine onunla başladım.

2000 yılı sonundaki çift hörgüçlü kriz başgösterdi. Kasım ayında bir tane… Sonra Şubat’ta bir tane daha. Birçok banka ya battı, ya da el değiştirdi. Çocuklarını özel okullardan alıp devlet okuluna verenler, işsiz kalıp Anadolu’ya göçenler, lüks semtlerdeki evlerini satıp ucuz yerlerde kiraya çıkanlar oldu. Büyük bankalarımız bile yabancı ortak almak zorunda kaldı. Bazıları maaş azaltması yaptı.

Bankamız krize hazırlıklıydı. O sene, maaş zammı ve başarı primi veren tek banka oldu.

Bizim katta, az ötemizde kriz masası kuruldu. Ekibe “Herkes krizle uğraşıyor. Fırsat bu fırsat. Biz kendi işimize bakalım. Kriz bittiği zaman ürün yelpazemizi genişletmiş olalım” dedim.

🙂

Durumumuz iyiydi. Ama hanım kızımız yine de depresyona girdi. “Ya kocası işsiz kalırsa…” endişesi onu yeyip bitirmeye başladı. Performansı düştü. Verim alamamaya başladım. Ayrıca sürekli olumsuzluk üretiyordu. Ekipteki diğer arkadaşlar da şikayet etmeye başladılar. Yoğun çalışma tempomuzu etkiliyordu.

Daha sonraki haftalar içinde birkaç kez konuştum. Sonuç değişmedi. Yollarımızı ayırdık.

🙁

Onunla çıktığımız yola, başkalarıyla devam ettik. Kriz bittiğinde, büyük bankalardaki ürün yelpazesine sahiptik. Daha sonra birçok ulusal ve uluslararası başarı öyküsüne imza attık.

😀

14 Haziran 2010 Pazartesi

Olumlu olun

İş hayatı bizden hep çözüm odaklı bakmamızı ister.

Bence de haklıdır.


Bu karikatür, Fortis’de aldığım bir eğitim sonrasında beni değerlendiren kişinin “Sana bu uygun!” diyerek verdiği bir resimdir. (Bazı kısımlarını sildim, adamın kafasını da kendime uygun duruma getirdim. Sakalları da Burak Dönertaş boyadı…)

😛

Çözüm odaklı düşünmeye başlayınca, çevremizdeki herkese yararımız dokunur. Ama en çok da kendimize…

😀