Hepimizi üzen bir uçak kazası oldu.

Henüz resmi bildirilerde “ölü yok” denirken, internet’te beyaz çarşaf örtülmüş insanların resimleri görünmeye başlamıştı. Mobil iletişim, internet ile birleşti. Yepyeni kurallar ile karşı karşıyayız.

🙁

Yine yıllar önceye gideceğim… Öger Tur’un uçağı Karayip Denizi’nde kaybolmuş…

TV kanallarından biri ABD Sahil Muhafaza ile naklen yayında konuşuyor.

Önce tüm yapılanları madde madde sayıyor, sonra da “24 saattir arıyoruz. Hiç bir şey bulamadık. 12 saat sonra aramayı bitireceğiz.” diyor ABD Sahil Muhafaza.

“Neden bu kadar erken” diye ısrar ediyor bizim spiker.

“İyi eğitim almış bir deniz komandosu bile daha fazla hayatta kalamaz zaten” diye yanıt geliyor.

Bizim spiker ısrar ediyor. Karşı taraf yapılanları ve yapılacakları tekrarlıyor.

Anlıyorum ki, bu gibi durumlarda nasıl davranılacağı konusunda ABD Sahil Muhafaza’nın bir kontrol listesi hazır. Uçak kazası olduktan sonra bir araya gelip beyin fırtınası yapmamışlar…
😮

İki üzüntü verici kazayı düşününce, kurumların iletişiminden çıkardığım ders şu:

Her kurumun kriz senaryosu ve bu senaryoya uygun hazırlanmış bir kontrol listesi olmak zorunda… Kim, hangi konuda, ne söyleyecek… Kurumda çalışan herkes bunu bilmeli… (“Kriz, krizdir. Önceden planlama olmaz” diyenlere kulak asmayın.)

Artık bu da yeterli değil. İletişimdeki yenilikler, her bireyin bir yayın aracı durumuna gelmesini sağladı. Kriz internet’ten anında yayılmaya başlıyor.  Daha şirketin haberi olmadan önce… Dün geçerli olan “kriz senaryoları” bugün yetersiz ve anlamsız. İletişimdeki her yenilik, şu kontrol listesinin yeniden gözden geçirilmesini zorunlu kılıyor.

Kurumlara interaktif iletişim danışmanlığı veren arkadaşlarımıza çok iş düşüyor. Her yenilik sonrasında, bunların kurumsal krizlere olası etkisini araştırmak ve kontrol listesini yeniden oluşturmak zorundalar…

Kurumlar da bilen birilerinden yardım ve destek (danışmanlık) almak zorunda…

.