2009'da…

Bu sene bir döküm yapmamaya niyetliydim.

Geçen yıl yaptığım gibi, bu seneyi güzel geçirmemi sağlayan arkadaşlara teşekkürlerimi sunacaktım. (Burcu Tüzün yapmış… Beni de katmış. Çok sevindim.)

Sonra Hasan Başusta’nın mim’lemesi üzerine “yorumlar” kısmına birkaç madde yazdım. Arkasından Cihan Kaloğlu mim’leyince…  Bir “iyi ki…”  listesi hazırlamak gerekti.

😛

2009’da…

😀 Young Guns projesini başlattık. (Project House‘un ortakları Cüneyt Devrim, Serhat Akkılıç ve Sinan Günal’a teşekkürler.) Birçok gencin hayatında unutmayacağı anılar yaşamasında etkin rolüm oldu. Daha kurulalı bir ay olmadan büyük bir markadan brief aldılar. Üzerinde çalıştılar. Bu aralarda müşteriye sunum yapacaklar. (Şanslı çocuklar!) Bu güzellik sürüyor.

😀 Bir çok genç arkadaşın kararlı yürüyüşlerinin sonuç verdiğine, başarı öykülerine şahit oldum. (Özellikle Metin Kahraman + Harun Pekşen’i; Deniz Oktar, Ömer Ekinci, Nurettin Özdoğan ve Ercüment Büyükşener’i mutlaka saymak isterim. Sayamadıklarımdan da özür diliyorum.) Onlara elimden geldiğince destek olmaya çalıştım. Faydam olduysa, teşekkürlerini aldım. Mutlu oldum

😀 Bazı genç arkadaşların ise, olgunlaşmasına şahit oldum. Önce bulutlarda gezdiler. Ama şimdi ayakları yere daha sağlam basmaya başladı. Onların da büyümesini izledim.

😀 Sanal ortamlarla başlayıp gerçek ortamlara açılan arkadaşlıklarım oldu. Çok sevimli ve keyifli arkadaşlar tanıdım. Güzel anları ve anıları paylaştık. Geçen yıl tanıdığım arkadaşlarla dostluklarımızı derinleştirdik. (Likemind, Likenight, e-Tohum, Geliştrend ve Hammur buluşmalarındaki tüm arkadaşlara + Rixos yolculuğuna, Ankara Toplantıları‘na ve Kutup Zencisi’nin evindeki partiye  katılanlara teşekkürler.)

😀 Sanal / sosyal medyada işe yaramayan kişileri ayırt etmek gerektiğini öğrendim. Ağır bir ders oldu ama, sonuçta bedelini ödedim ve öğrendim. Sanal ortamlardaki bazı hastaları da hemen bloklamak gerektiğini kavradım. Böylece daha keyifli arkadaşlara daha çok zaman ayırabildim.

😀 Bir interaktif projede rol aldım. Hem üstün gayretli bir ekibin parçası olduğumu hissettim, hem de bilgi birikimim de arttı. (Alemşah Öztürk, Ömer Bilge Ersoy ve Özlem Yumuşak’a teşekkürler.)

😀 Diğer bir interaktif proje sayesinde sahne de aldım. (Devletşah Özcan ve Selim Tuncer’e teşekkürler.) “Devletşah’ın yardım ettiği yemek ustasıyım” diye hava atacağım artık.

😀 Marmara Üniversitesi’nin Pazarlama Kulübü öğrencilerinin düzenlediği “Thinker & Talker” ve Eskişehir Anadolu Üniversitesi’nin Marketing Anadolu Kulübü öğrencilerinin düzenlediği “Sıfırın Altında Marketing” etkinliklerinde konuşmacı idim. (Katılan tün konuşmacılara, dinleyicilere, en çok da emeği geçen öğrencilere teşekkürler.)

😀 Kendi işimi kurdum. Uluslararası bir şirketin Türkiye ofisinin CRM yolculuğuna katkıda bulunma şansım oldu. Danışmanlık yaptım. Çok övgü aldım. Gururlandım. Görüşmeyi sürdürüyoruz.

😀 Yıllardır düşündüğüm bir projenin temellerini attım. (Bunun ayrıntısını, umarım gelecek sene yazabilirim.)

😛

Geçen yılki listem yine baki…

Bu yıl eklenenlere ise, yüz yüze geldiğimde teşekkür edeceğim. (Bazılarının adını bilmiyorum. Takma ismini yazmayı da ben sevmiyorum. Eksik olmasından da…  Karşılaşınca borcumu öderim.)

😀

Bu vesileyle keyif tanımı… (Bir kez daha)

• Bir fıkraya kahkahalarla gülmek, neşeli anları sevdiklerinle paylaşmak, Boğaz’da güzel bir güneş batışı, neşeyle “amma da çok yedik” diyebilmek, takdir etmesi anlamlı birinin “çok iyi be!” demesi, bir çocuğun büyümesini izlemek, bir dostunun telefondaki sesi, kadehlerin birbirine çarpınca çınlaması, fırlama bir veledin saçlarını okşamak, çoktandır görmediğin biriyle kucaklaşmak, aylardır gitmek istediğin bir yere varmak, başkaları şaşırırken olgun bir gülümseme, bir bebeğin çığlıkla karışık kahkahası, fırından yeni çıkmış ekmeğin kokusu, bir buluşmadan sevinçle ayrılmak, bir doğum gününde “iyi ki…” diyebilmek…

😀

Yukarıda adı geçen / geçmeyenlerin hepsine ve yazılarımı okuyan, yorum yazan herkese keyifli bir 2010 ve sonrası dileklerimle…

😀

Etiketler: CRM, danışman

Kategori: yaşamın içinden