Benim Kutup Yıldızı'mdı
Bugün Muhan hocamın vefatının 3’üncü yıl dönümü…
Muhan hocanın ölüm haberini bir tekne gezisinde Ekincik koyu’nda aldım. Cenazesine yetişemezdim. Aşağıdaki satırları o zaman yazdım.
.
Pek kimseyle paylaşmadım ama Muhan hocam benim için çok önemli idi.
22 yıl önce ziyaretine gittiğimiz zaman, halıya oturup eğitici oyuncaklar alıp bebek Tutku ile oynaması;
25 yıl önce, “işletmecilik son sınıf öğrencilerisiniz. Yoğun stres altında düzgün yanıt verip veremediğinizi sınadım” demesi;
29 yıl önce, kekemeliğim ile alay eden sınıf arkadaşlarıma sert çıkarak beni koruması,
Bizleri iş hayatına hazırlaması,
“İnsanlar toplantılara çok önemli konuları konuşmak için gitmezler, içlerini dökmek için giderler. Hele ki hafta sonunda Fenerbahçe – Galatasaray maçı olmuşsa alay etmeye, dalga geçmeye giderler. Sen bu ortamda dikkatleri önemli konulara çekebiliyor musun? Asıl öğrenilmesi gereken budur!” demesi…
Negotiation Psychology dersinde Osman Tokat + Uğur Özmen ikilisi olarak Muhan hoca ile tatlı yarışlar…
Birçok anım var. Yüzlerce kez başkalarına anlattım.
Hepsinden önemlisi, Muhan hoca benim başarılarımın esin kaynağı idi. Kendi sektörümde bir tane daha “Türkiye’de ilk defa…” yarattığımda, herkesten daha çok Muhan hocamın takdiri önemliydi.
Başkasından “Muhan hoca sizden övgü ile bahsetti” diye duyarsam, keyfime diyecek olmazdı.
Ben hep kendimi Muhan hocasına beğendirmeye çalışan bir çocuktum. Şimdi yaptıklarımı kime anlatacağım, kimin övgüsüne layık olmaya çalışacağım.
Muhan hocam benim esin kaynağım, benim en gerçek “aferin” noktam, benim mihenk taşım idi.
Muhan hocam sayesinde okulda ve sonrasında “ilginçlik”lerimin keyfine vardım. Herkesin kıyasıya eleştirdiği duruşlarda, Muhan hocamdan “aferin” aldım. Herkes gibi yapmayı hiç sevmedim. Muhan hocam da benim bu yönümü sevdi diye düşündüm.
Muhan hocam benim Kutup Yıldızı’mdı… Göğe bakar onu arardım. Yolumu ve yönümü ona göre düzeltirdim.
3 yıl önce bugün, Kutup Yıldızı’mı kaybettim.
Bana verdiğin her güzel bilgi, duygu, tutku ve anı için, binlerce kez müteşekkirim Muhan hocam.
.
Etiketler: Muhan Soysal
Kategori: yaşamın içinden
2 Ağustos 2009
11:36 am
Kutup yıldızları kaybolmaz, sadece biz insan gözleriyle göremeyebiliriz.. Sizin hocanız hala aydınlatıyor sevgili Uğur Özmen.. Aydınlatmayı öğretmeyi de unutmamış talebesine.. Rahmetle anıyorum Muhan Soysal hocayı
2 Ağustos 2009
4:46 pm
Tanışamamış olsam da başımız sağolsun… İş hayatında benim gibi yeni yeni yoğurulmaya başlayanların bile aslında farkında olduğu, toplantılar hakkındaki düşüncelerini, bu kadar net, katma değer yaratacak şekilde ifade etmesi bile ne kadar saygıdeğer bir insan olduğunun ispatı…
3 Ağustos 2009
5:16 pm
İşte sırf bu yüzden siz Uğur hocam, birçok kişinin Muhan hocasısınız ve blogunuzu tanıdığımdan beri, benim de görüşlerini en çok merak ettiğim kişilerdensiniz. Sizi ne kadar ilgilendirir bilmiyorum ama, benim Muhan hocam olma yolunda çok çok hızlı ilerliyorsunuz. Daha yakın iletişimde olabilsek, çoktan olmuştunuz bile.. Görüşlerinizi umarım uzun yıllar bizlerden esirgemezsiniz.. Sevgiler.
3 Ağustos 2009
7:48 pm
Muhan hocama borcumu hiç ödeyemem.
.
Belki, birilerinin hayatında güzellik yaratabilirsem, birileri “Uğur sayesinde güzel değişiklikler oldu hayatımda” derse, (yine ödemiş olamam borcumu ama) birşeyler yapmış olurum.
Hedefim de bu zaten…
18 Şubat 2010
10:52 pm
Olağan üstü hocalarım oldu. Muhan Soysal, Osman Ata Ataç, Kamil Kozan… sizlerle paylaşabildiklerim. Ve benim ben olmama neden olan (adını sayamadıklarım da dahil) tüm hocalarıma şükran borçluyum.
16 Nisan 2010
6:28 am
Muhan hocam ile bir anı…
24 Kasım 2010
11:17 am
Muhan Soysal hocam sayesinde farklılığımın keyfini sürmeyi öğrendim. Rahmetle anarım.
4 Ocak 2011
3:50 pm
Muhan hocanızı saygıyla anıyorum. Ne mutlu ona ki, arkasında sizin gibi yıldızlar bırakmış. Ve ne mutlu bize ki sizin ışığınızdan faydalanabiliyoruz 🙂
7 Ocak 2011
8:45 pm
Müzakere Psikolojisi dersini, rahmetli Muhan Soysal hocamdan almıştım. Bu vesileyle yine saygı ve sevgiyle andım.
14 Ocak 2011
10:57 am
Rahmetli Muhan Soysal hocama sormuştum. “Bir yöneticinin mutlaka çok sakin olması gerekir mi?” diye… (yanıtı bu link’te)
31 Temmuz 2011
10:33 am
Muhan Soysal hocam ile bir anı
31 Temmuz 2012
10:10 am
Muhan hocam benim kutup yıldızımdı. Öğrencisi olmaktan hep gurur duydum.
2 Ağustos 2012
9:45 am
Uğur Bey,
Taci Bey’in söylediklerine ek olarak, sizi tanıyıp paylaştıklarınızı takip etmeye başladığımdan beri yolumu ve yönümü bulmamda bana o kadar yardımcı oldunuz ki kendi adıma gönül rahatlığı ile sizin de bir Kutup Yıldızı olduğunuzu söyleyebilirim.
24 Kasım 2012
3:21 pm
Muhan Soysal hocamızın son sınıfta verdiği “Business Policy” (İşletme Politikası) dersi konusunda bir yazı
2 Ağustos 2015
9:19 pm
Muhan Hoca’yı sevgili Uğur Özmen vesilesi ile yazdıklarıyla tanıdım ve “O Muhan Soysal’dı” kitabını uzun uğraşlar sonunda buldum ve tesadüf ki bugün okumayı bitirdim. Tanımadığın bir insanı kendinize yakın hissedebilir misiniz? EVet, ben hissediyorum. Muhan Hoca’nın bugün ölüm yıl dönümü. Ruhu şad olsun.
25 Ağustos 2022
9:42 am
Ne kadar güzel ifade etmişsiniz. Yazıyı okudukça sanki benim hocammış gibi mutlu oldum yüreğim kabardı. Bu yazıyı kaç defa okudum unuttum. Belli aralıklarla girip tekrar tekrar okumaya da devam ediyorum. O kadar güzel bir yazı…
26 Ağustos 2022
11:56 am
Teşekkür ederim Sayın Hakan Özkara,
Yorumunuzu okumadan az önce, bambaşka bir konuyu düşünürken birden aklıma Muhan Hocam düşüverdi.
Yazıda vurguladıklarım bir hızla aklımdan geçti. Sonra cep telefonumdan yorumunuzu okudum. Nasıl güzel bir tesadüf…
İçim Muhan Hocamla doluyken, bu duyguları paylaşan kişi olmanız beni çok sevindirdi.
🙂
Keşke ben de onun bana gösterdiği hoşgörü ve desteği en azından bazı öğrencilerime gösterebilsem.