Büyüyünce koltuklu olaca’m
Bir öğretim üyesi, Master öğrencilerine sormuş: “Büyüyünce ne olacaksınız?”
Gelen yanıtlar ilginç.
Ücretli çalışanların büyük çoğunluğu “Genel Müdür” veya “CEO” diye yanıtlamış.
Bazıları (örnektir) “Mobilya şirketinde CEO” demiş. Hali hazırda mobilya şirketinde çalışıyor. Neyse ki uzmanlaşmayı önemsemiş. Kısmen sevindim.
Pek azı “şu konunun en birinci uzmanı olacağım” demiş. Ne mutlu onlara… Zaman içinde uzmanlık konuları, “en birinci” olacakları sahalar değişebilir. Umarım bakış açıları değişmez.
🙂
.
Not: Ben bu konuda film(ler)i defalarca gördüm, bazılarında oynadım. Hatırladığım sahnelerini de yazdım…
- Çırak mühendis
- Bireylerde esneklik
- Cehaletin cesareti
- Gel, gel, toplantıya gel…
- Büyü de gel çocuk…
- “Güç” aşkı olursa…
- Soğanı ince doğra…
- Terazinin kefesi…
- Gitmek mi zor…
- Bu günler için buradayım…
- Ne iş olsa yapar (mıy)ım?
- Kapılara sığamamak
Oysa doğrusu…
- İşini iyi yapmak tır.
🙂
Etiketler: CEO, Genel Müdür, koltuk, ünvan, uzmanlık
Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden
22 Şubat 2009
11:19 pm
O koltuklu pozisyonların (kendi çevresinde) güç sunduğu kesin, ama para sunması da çok mantıklı ve çok büyük ihtimalle doğru. Bunu kestirebilmek zor, ama önemli olan ‘ne olucaksın’ sorusunu kavrayış tarzı.
23 Şubat 2009
2:54 pm
Sorun sadece gençlerde 80 ve sonrası kuşakta değil. Benim babam da Genel Müdür olmak için çabalamış. Onun arkadaşları da. Bunlar iş hayatına 74-75 de atılanlar. Böyle birçok insan var. Sanırım bu daha çok bizim kültürümüz ile ilgili bir sorun. Ben ise onlardan gördüklerimle kendime öyle bir hedef koymuyorum. En azından en önemli hedefim o değil. Şu anda yaptığım işte, teknik anlamda en iyilerden birisiyim. Ve biliyorum ki bu bana kısa vadede yetmeli. Yani bu sorunu son 15-20 yılın bir sorunu olarak ele almak ne kadar doğru bilmiyorum. Ülkenin son 50 yıllık sorunu olarak irdelemek daha mı doğru olur acaba?