Çaba / yetenek / şans

Didem Hızarcıoğlu (‏@DidemTwit) twitter’da “kendinizi ve kariyerinizi incelediğinizde, başarının ne kadarı  yeteneğe, ne kadarı çalışmaya bağlı” diye sormuş.

• Hayatıma ilişkin çok fazla yazım var. Özellikle [1] , [2] ve bu yazılardaki linklerde hemen herşeyi bulabilirsiniz. Ama bu soruyu da yanıtlayayım.

Başarının tanımını yapmadan bu oranlar konusunda bir şey söyleyemem. Sorudaki kelimelerinden yola çıkıp da belli bir kariyer / uzmanlık düzeyi için başarı denirse… Kendim için şu 2

• yetenek / beceri
• çalışma / çaba

unsurun net olarak ayırt edilemeyeceği kanaatindeyim. Yetenekten arınmış bir çabanın ileri götürmeyeceğine inanırım.

 

Örneğin, zayıf kollarımla halterci olmaya çalışmadım, ama yıllardır basketbol oynuyorum. Bir şampiyonluk başarısı gösteremedim ama 40+ yıldır oynama başarısı gösteriyorum. (Başarı derken kargaşa olmasın diye, kavramı tanımlamak gerektiği yazmıştım.)

İş hayatındaki başarılarım da yeteneklerim ile desteklenmiş durumda. Lisede TUBİTAK yarışmalarına katıldım. Oldukça yüksek fen puanı alarak ODTÜ İşletmecilik Bölümü’ne girdim. (O yıllarda ODTÜ İşletme fen puanı ile öğrenci alıyordu.)

Sonraki yıllarda analitik düşünme becerisinin çok faydasını gördüm.  Zamanla önce ödeme sistemleri, sonra da  CRM gibi konularda uzmanlaşmamı bu yeteneğe borçluyum.

Özetle bu ikisini net olarak ayırmak mümkün değil.

😉

Bir de ŞANS var. Her kim “Herşey çalışmaya bağlıdır, BAŞARI’da şans etmeni sıfırdır” derse, inanmam.

Okumayı seven anne-baba sayesinde çocukken elimde kitap olmadan hiç başımı yastığa koymadım. Okumayı 4.5 yaşında öğrendiysem, hane halkı sayesinde…

Sınıftakiler öğrenmeye çalışırken, erken okuma bilmenin getirdiği “ben zaten biliyorum” duygusunu atmam için uğraşan Nur, Emel ve Aytaç hocalar olmasa çalışmaya değil, zekama güvenirdim.

Ailede çok sayıda ODTÜ’lü olmasa ODTÜ’ye, babamın (o yıllardaki) genç patronu Ege Cansen olmasa ODTÜ İşletme’ye gitmeyebilirdim. Şimdi en yakın arkadaşlarım oralardan… Oğlumun isim babası hocam Osman Ata ATAÇ‘la da ODTÜ’de tanıştım. Hayat felsefeme çok şekil verdi.

İş hayatında çok iyi takım arkadaşlarım oldu. Olağanüstü başarılara imza attık.

😉

Burada sıralamayacağım. Önceden planlayamadıklarıma ŞANS dersem, hepsini bir şekilde etkilediğini söylemem gerek. 

Demek ki,

• ÇABA çok önemli,
• YETENEK ile desteklendi,
• ama ŞANS da çok yer tutuyor

başarılarımda…

😀

Yakından tanıyanlar bilir. Benim için… kariyer, unvan, para değil, başarı = keyif.

Böyle tanımlayınca, gerçekten şansın çok fazla rolü var.

😛

 

Etiketler: başarı, başarısızlık, ekip ruhu, grup çalışması

Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden