3 Aralık 2011 Cumartesi

Duymak

Minibüsteyiz. Şoför oldukça yüksek sesle “…’yı soran bir kardeşimiz vardı” dedi. İki kulağında da kulaklık olan delikanlı ayağa kalktı. Dikiz aynasından onu gördükten sonra, şoför daha kısık bir sesle “yaklaşın da tarif edeyim” dedi.

Delikanlı kapının önünde bekleyince – aramızda sadece bir karış vardı – “şoför size yaklaşın da tarif edeyim diyor” diye onun duyacağı ama minibüsteki diğerlerini rahatsız etmeyecek şekilde tekrarladım. Sesi kısmen duyan ve anlamayan kişilerin edasıyla yüzüme boş boş bakarak “hı?”  dedi.

Yüzüne ve kulaklıklarına baktım. Bilgi ihtiyacı varken, bir zahmet kulaklığı çıkarıp söylenenleri işitme ihtiyacı duymamasını irdeledim. Kendimle konuşur gibi kalmıştım zaten… Dönüp dışarıya bakmaya başladım.

😛

Etiketler:

Kategori: yaşamın içinden

“Duymak” yazısına şu ana kadar 2 yorum yapılmış:

  1. Mal mal davranarak cool olduklarını sananlardan…

  2. Kulaklığını taktıktan sonra bönleşen kişilerin sayısı da katlanarak arttı elbette.

Yorum Yazın