Girişim / yönetim arasında
Blogun bir okuyucusu olan Mustafa Demir, Girişimci / yönetici farkı yazısı üzerine sormuş:
“Tecrübelerinize dayanaraktan sormak isterim. Girişimcilikten yöneticiliğe geçiş aşamasındaki bir kişinin konumu nedir?” 
Bir genelleme yapmadan, kendi yaşadıklarımla yanıtlayayım.
😛
Hayatım roman’da yazdığım gibi birkaç girişime kalkıştım. Hemen hepsinde başarısız oldum.
Şöyle yorumluyorum.
- Maaşlı çalışırken, Yaratıcı profesyonellik’de yazdığım gibi, kendi şirketimi yönetircesine yönettim insanları ve parayı. Doğru hesap vermek ve yüzünün akıyla çıkmak en önemli düsturumdu.
Kendim girişimci olmaya kalktığımda…
- Yeterince atak ve girişken olamadığımı gördüm. Belki de temsil ettiğim kurumun gücü olmadan kendimi yeterince güçlü hissetmedim.
- Eskiden taksiye atlayıp giderken, dolmuşla veya otobüsle gitmeye başladım. Belki de yatırımın geri dönüşünü hesaplamak yerine sadece ilk yatırımın büyüklüğüne odaklandım.
- Bıkmadan onlarca kapıyı çalmak yerine “acaba en doğru kapı hangisi” diye düşündüm. Belki de boş dönmek gururumu incitti. Belki daha önce beni değil de, temsil ettiğim kurumu reddediyorlar sanıyordum.
- “Böyle giderse eve para götüremeyeceğim” diye endişelendim. Daha önce böyle kaygılarım yoktu.
😉
Kişisel tecrübelerim diyor ki: Hem sorumluluk almaktan kaçınmayan, hem de risk‘ten ise hoşlanmayan biriyseniz zaten girişimci değilsiniz. Boşuna çaba sarfetmeyin.
Profesyonellik konusunda çok yazı yazdım. Bunlara uygun davranın.
😀
Etiketler: geri bildirim, girişim, girişimci, profesyonellik, risk kontrol, sorumluluk, yatırım
Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden
1981 yılında ODTÜ – İşletmecilik Bölümünden mezun olduktan sonra, Price Waterhouse Consultancy’de iş hayatına başladı...
23 Temmuz 2010
7:55 am
Hocam olayı benim için çok iyi özetlemişsiniz, bazı şeyleri daha iyi anlatıyor bu buna.. Belki gelecek için ayağımı denk alabilirim 🙂
23 Temmuz 2010
4:04 pm
Tekrar merhaba…
Soruma cevap vermek için bir blog yazısına zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim. Baya yazınızı okudum en ince ayrıntıları bir kaç cümle ile özetleyerek; insanları kalıplaşmış doğrulardan çok kendi doğrularını geliştirmesine – belkide hiç kimse farketmeden – katkıda bulunuyorsunuz.
Yaşım çok genç olmasına rağmen üç senedir başarısızlıkları başarıya taşımaya özenle bıkmadan, yılmadan gayret gösterdiğime inanıyorum.
Bence girişimci; doğru stratejiyi doğru şekilde planlarsa başarısızlık oranı planın doğruluğu ile, doğru orantılı olur. Bir girişimcinin hayata bakış açısı tamamen %’lerle olmalı ki bir gün tutturacağını ve hedeflerine ulaşacağını anlasın.
Bence başarı; hedeften vazgeçilmediği sürece başarısızlık sayılmaz. Sadece askıda bekler. Ne zaman kişi vazgeçerse o zaman başarısız sayılır. Çünkü hayatta başarıya giden yol tek değildir. Buna binaen bir yol kapanınca vazgeçenler diğer sonsuz yolları yok saymış ve pes etmiş demektir.
Başarı hikâyeleri okudukça anlıyorum ki; kimisi beş, kimisi on yıl durmadan, yılmadan çabalamış ve en sonunda nesillerini rahatlatacak bir başarı sağlamış. Kimse bir tecrübe(başarısızlık) birikimi olmadan bir, iki günde başarıya ulaşmıyor.
Zamanındaki kaygılarınızı bu kadar içtenlikle paylaşmanız çok hoş… Bundanda şu anlaşılıyor ki; herkesin yeteneği farklı ve en iyi olduğu unsuru yapması çok daha mantıklı… ama dediğiniz gibi bunu anlamak için denemekten çok, düşünmek önemli…
Bu yazınıza benim görüşümde ek yapmak gerekirse girişimci/yönetici arasında bir insan kendi imkânları ile girişimcilik yapar. Bu imkânlar dahilinde doğru strateji ile başarılı olursa girişimcilikten yöneticiliğe geçiş yaparak evreyi tamamlamış olur. Yani demek istediğim bir yönetici ruhlu insan; girişimciliği yöneticiliğe ulaşmak için merdiven olarak kullanır. Nedense bu felsefenin sahibi karakterlerin başarısından hiç kuşkum olmadı.
Sizin fikriniz de benim için bir bakış açısı daha yakalamamı sağladı.
Tekrar teşekkür eder, iyi çalışmalar dilerim.
23 Temmuz 2010
4:22 pm
Mustafa,
Kendi işine sahip çıkan, bir profesyonel gibi öğrenmeye çalışan bir arkadaşım var. http://ugurozmen.com/is-hayati/kan-ter-ve-gozyasi-2
Öyle çalışınca, başarıya ulaşması kaçınılmaz.
23 Temmuz 2010
4:44 pm
Hikâye gerçekten güzel ve okuduğum diğer başarı hikâyelerini destekliyor. Nedense ben hep şuna inandım; ne, nasıl, nerede farketmiyor. Emek verildiği ve vazgeçilmediği zaman bir yerde başarı o kişiyi buluyor ve ben seninim diyor.
Anlaşılan benim bu blogda vakit buldukça okuyacağım daha birçok yazı var. İnşallah bende dediğiniz bir kişiliğe sahibimdir ve kan, ter ve gözyaşının sonuçları arkadaşımızla aynı olur.
26 Temmuz 2010
6:29 am
Girişim / Yönetim arasında kalmak yazısına ekleme…
19 Aralık 2012
6:36 am
Girişimi başarılı olmayınca yöneticiliğe başlayan bir arkadaşın sorusu oldu. Girişim / Yönetim arasında kalmak üzerine… Şunları yazdım…