Gözlerinin gördüğü

Bilinen fıkradır. Tıp Fakültesi’nde kız öğrenciyi sözlüye kaldırmış. “Heyecanlı anlarda normalin 4 – 5 katına kadar büyüyen organ hangisidir?” diye sormuş.

Kız öğrenci “yanıt vermemeyi tercih ederim!” demiş, öfkeyle…

Hoca gülümseyerek konuşmuş: “Dersinizi çalışmamış olmanızın yanında, korkarım evlenince de hayal kırıklığına uğrayacaksınız. Bahsettiğim organ, göz bebeğidir.”

Bu fıkra nereden aklıma geldi.

Unvana odaklı olanlar için yazdığım Ayşe ve Ahmet konusunda bir yorum vardı. (isim ve e-posta adresi sahte olduğu için yayımlamadım)

Diyor ki (imla yanlışları arkadaşa aittir):

• ahmet kuvvetle muhtemel ki ya karısından veya sevgilisinden ayrılmış bir arkadaşımız. kendini işine vermiş ki meselelerle oyalansın, kafası meşgul olsun. tabi hal böyle olunca terfi etmek falan aklına gelmiyor, normaldir.  oysa ayşe hanım kariyerinde hızla ilerlemek istiyor fakat önünde ahmet bey kardeşimiz gibi bir kaya var, adamın hayattan bir beklentisi kalmamış diye kız olduğu yerde çakılmış kalmış.

Dünyası unvan ile sınırlı olanların düşünceleri böyle… Hayatın gerçeği ise çok farklı:

O öyküdeki Ahmet son derece mutlu bir aileye sahip. Eşi ve çocukları ile arası iyi.

Oysa Ayşe eşinden boşandı. Adamın canına tak etmiş Ayşe’deki iş hırsı. Evini ve çocuğunu bile geride bırakan o hırs… Ayşe şimdi çocuğu ile baş başa… İşten ayrıldı. Yeniden anne olmaya, çocuğu ile barışmaya çalışıyor.

Demek ki neymiş… Sahte isimle yazan kişi değil de Unvana odaklı olanlar’a yorum yazan Onur Özdemir haklıymış…

• “…hayatin diğer noktalarında (arkadaşlar, sosyal yaşantı, cinsellik, gruplar) tatmin ve başarılı olamayanların tek umudum işyerindeki dandanadan unvanım tesellisi”

Sahte isimle ve adresle yazan arkadaş hem iş hem de ev hayatında çok hayal kırıklığına uğrayacak. Çoook…

😛

Etiketler: terfi, ünvan

Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden