Has'tir parası
Daha önce de yazmıştım. Defalarca işten ayrıldım. Birkaç kez de kovuldum.
Özgürlüğün bedelini ödemek gerekir. Benim yöntemim şudur: Has’tir Parası biriktirmek.
Eski alışkanlık. Bir yatırım yapmak, örneğin ev satın almak gerekir. Hepimiz, “bizim evimiz” demeyi isteriz. “Yaşlanınca kira gelirimiz olsun” deriz… Bu durumda, elde avuçta ne varsa gider.
Ben “Has’tir Parası” biriktirene kadar rahatsız olurum. Kendimi mahkum hissederim. İşimden keyif alsam bile “Hoşcakalın” deyip çıkamayacağımı bilmek beni mutsuz yapar.
Tutarı denkleştirince, bilinçsel çelişkim de azalır. “Mutlu olduğum için çalışıyorum” derim kendime… İnanarak…
Sizin ölçünüzü bilmem… Benim için Has’tir Parası, 6 aylık maaş tutarına eşittir.
🙂
Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden
21 Mart 2009
5:47 pm
Her an ayrılacakmış gibi, yani bariz bu amaçla para biriktirmek iş yapma isteğini azaltmaz mı acaba? Herkes “ya nasıl olsa buradan ayrılırım” diyeceği bir kurum için verimli olabilr mi? Yani bu herkesin başarabileceği birşey midir? Profesyonelliğin bir dozu olmalıdır belki de…
21 Mart 2009
8:40 pm
[…] Has’tir Parası yazısına yorum yapan Kaan Bal sormuş: […]
22 Mart 2009
3:06 pm
Benimkinin adı “Hödö Parası” ve bir yıllık geçinme parama eşit.
Hocam size gerçek kimliğimle bir mail attım, bilginize…