Kimileri hep jandarır…
Erkek çocuklarının olumsuzluk (negativite) dönemleri vardır. Bunların ilki 4 – 7 yaş arasındadır.
Arkadaşın çocuğu o yaşlardayken her şeye itiraz ediyor. Babası ne derse, aksini söylüyor. “Yapacaksın” derse, “yapmayacaaam” diye tepiniyor.
TV’de (o yıllarda liste başı olan) Michael Jackson çıkıyor. Oğlunun sevdiğini bildiği için babası çağırıyor: “Ali, gel oğlum. Bak, maykıl caksın.” Çocuk hemen itiraz ediyor “maykılmayacam işte… Bana ne, maykılmayacaaam”
* * *
Bir benzerini de M. Gürkaynak hocamız anlatmıştı… Oğluna “yapma” dediğinde “yapaca’m” diye tutturuyormuş. Pencereden (okul yıllarımızda sıkca görürdük) gösteriyor:
– Bak, jandarma!
Yanıt gayet net:
– Jandaracam işte!..
* * *
Bunu öğrendiğimizden beri, biri gereksiz yere her şeye olumsuz yaklaştığında “sen jandarıyorsun” diyoruz.
Şirketlerde bazıları arada sırada, ama bazıları da nedense sürekli olarak “jandarıyor”. Belki de onların “olumsuzluk dönemi” hiç geçmemiştir. Belki de çocuk ruhları, sürmeye devam ediyordur.
Etiketler: gıcıklık, itiraz, negativite
Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden
23 Ekim 2008
6:05 am
Üstad;
İyi ki varsın ve iyi ki yazıyorsun sabah sabah güne keyifle başlıyorum sayende. Emeğine yüreğine sağlık. Arada bir “jandarırsam” bana bir mesaj at lütfen kendime geleyim 🙂
Sevgi ile kal…
23 Ekim 2008
7:14 am
Güzel bir tespit, beni güldürdü. Blogunuzu yeni öğrendim takipteyim artık…
23 Ekim 2008
6:30 pm
:))
Çok doğru bir gözlem gerçekten….
Ayrıca, blogunuzu da çok beğedim….
Sevgiler…
23 Ekim 2008
8:10 pm
Hepinize teşekkür ediyorum, TEKRAR
Diğer yorumlar burada http://friendfeed.com/e/f00adcd8-d919-9acd-e6de-2f5d5876ed38/Kimiler
23 Ekim 2008
9:43 pm
O kadar doğru bir noktaya değinmişsiniz ki… Aslında jandaracak çok büyük birşey yokken, devamlı jandarıp etrafa hep böyle elektrik yayanlar hayatın her alanında var. O jandarma karşısında insan şaşırır ve acaba ”ben mi rahatım” diye düşünmeye başlar.
24 Mayıs 2009
11:35 am
Dondurma fabrikasını gezmeye giderken bile “jandaran” çocuk olabiliyor.
12 Temmuz 2009
2:33 pm
Başarılı insanları hemen hemen herkes sever. Ancak pek çok kişi aynı insanları bir şeyleri başarmaya çalışırken (girişimci) sevmez. Statükoyu korumaya yönelik bu gayri ihtiyari tepki; bir işe girişen insanları engellememize neden olur. Aksi taktirde statüko değişir ve bilmeyen bir ortamda kalırız. Biz bilmediğimiz ya da yapmaya cesaret edemediğimiz şeyleri sevmeyiz. Bu nedenle etrafımızda hayatı boyunca yemediği bir yemeği sevmediğini söyleyebilen çok sayıda insan mevcuttur. Bu insanlar her zaman jandarırlar.
15 Ekim 2015
7:56 am
Bir de hep jandaranlar var.