Muhan Soysal'ın öğrencisi
Ankara Esenboğa havaalanındaydık. İş gezisinden dönüyorduk. Biri benim amirim, diğeri başka departmanın amiri.
Üçümüzün de ODTÜ geçmişi vardı. Okulun ayrı bölümlerinden…
Diğer amir, havaalanına geldiğimiz takside ellerinin kirlendiğini ima etti. Çantamdan kolonyalı mendil çıkarıp verdim. (Gittiğim lokantalardan alırım. Her zaman yanımda yedek birkaç tane olmasına çalışırım.)
Benim amirimi böcek ısırmış, kaşıyıp kanatmış. Çantamdan bir yara bantı çıkarıp verdim.
Diğer amirin bluzunun üst düğmesi kopmuş. Çantamdaki dikiş setindeki çengelli iğneyi kendisine verdim. (Kaldığım otellerden alırım. Çantada yer kaplamaz.)
“Çantada başka neler var” şakaları yapıldı. Diğer amir “Sen tam bir Muhan Soysal’ın öğrencisisin!” dedi.
Gururla “EVET” dedim.
🙂
Muhan hocamın 4’üncü vefat yıldönümünde (2 Ağustos’da) yazmalıydım. Ağustos geçmeden yazmak istedim.
Muhan hocam benim kutup yıldızımdı.
Bana verdiğin her güzel bilgi, öğreti, duygu, tutku ve anı için, binlerce kez müteşekkirim Muhan hocam.
🙂
Etiketler: Muhan Soysal, ODTÜ
Kategori: yaşamın içinden
30 Ağustos 2010
4:37 pm
her an herşeye hazırlıklı olmak… içgüdüsel bir davranış isteseniz de farklı olamıyorsunuz işte böyle yetiştiren hayata hazırlayan kişilere teşekkürler
31 Temmuz 2012
10:11 am
Muhan hocamın öğrencisi olmaktan hep gurur duydum.