Sana araba yok
Halk tabiri ile “eski kulağı kesiklerden” idi. Ne yapıp ediyor, sonunda işini kıvırıyordu. Bölüm Başkanlarına ve daha üst kademeye makam arabası verilmişti. Müdür Yardımcısı olmasına rağmen, hemen her akşam eve şirketin bir arabasıyla gitmeyi beceriyordu.
Onun amiri idim. (Benim de makam arabam yoktu) . Evim, yolunun üstünde olduğundan, bazen beni de eve bırakıyordu.
Performansını veya bir davranışını eleştirirsem o gün bana ceza veriyordu: “Uğur bey, siz bugün eve giderken başınızın çaresine bakın.”
🙂
Etiketler: amir, ceza, makam arabası
Kategori: İş hayatı, yaşamın içinden
4 Ocak 2009
8:54 pm
Olma olasılığı yüksek. Ortak özellik, eline geçen her fırsatta laf ebeliği yapmak olsa gerek 🙂
5 Ocak 2009
12:19 pm
O gün cezayı alan kim oluyordu orasını farklı bir şekilde tekrar analiz etmek gerekiyor.
6 Ocak 2009
9:49 am
Bana hiç yabancı gelmedi.çok eskilerden:))Bu davranış biçiminin uzun vadede ,kalıcı başarılar getirmediğini biliyorum.
9 Ocak 2009
5:55 am
Evet Soner, bu yöntem, kalıcı başarı getirmez.
Cezalandırdığı “patron” uzun vadeyi beklemeden… Ortak bir tanıdığımız olan bu kişiyi…
12 Ocak 2009
10:04 pm
Sevgili Uğur,
(yaw biliyorum mail’ine de yazabilirdim)
Seni tanıdığım kadarıyla bu olayda da eğlenecek bir saha bulmuşsundur. Cezayı haketmiş keratası:) Böyle bir keratayı ben de işe almıştım ve bana ait olan şirketin aracını benden esirgemeye çalışmıştı. Böyledir bunlar:)
Kim olduğumu bildin mi?