Yeni bir yaş

Dün 61’i devirdim.

Bana mesaj gönderen herkese teker teker yanıt vermeye çalıştım.

Eşim “Sen doğum günlerini önemsemezdin, ne o bilgisayarın başında…” deyince “Doğum günlerini önemsediğimden değil ama kutlayanları önemsediğimden…” diye yanıtladım.

Ola ki mesajınızı atlamışsam ve bizzat yanıtlamamışsam, burada özür diliyorum.

🙂

Nasıl başladı doğum gününü önemsememek, onu anlatayım.

14 yaşımdaydım. Doğum günümü kutlamak amacındaydım. Evde yapılan güzel bir keki pasta gibi süsleyerek filan… Hep annem kek yaparken ona yardım ederdim, o gün ben kek yaparken annem yardım etti. Bendeki bu hevesin nedenini düşündü ama bulamadı. Sordu, söylemedim.

Oysa… Evin büyüklerinin aklı başka yerdeydi.

Akşam yemeğinden sonra, bir ergen kırılganlığıyla “Bugün benim doğum günümdü. hepiniz unuttunuz” dedim. Çok kırılmıştım.

Sonuçta iyi oldu. Sonraki yıllarımda doğum günümü pek önemsemedim.

🙂

Hakkını yemeyeyim, çok şaşaalı doğum günü kutlamalarım da oldu.

Beykoz’da güzel yerlere belediye el koymadan önce, ne keyifli gün batışlarını birlikte kutladık; 30 küsür yıllık arkadaşlarla Boncuk veya Yakup’ta ne kadar keyifle kadeh kaldırdık; kaç kere “Bu sene kutlamayacağım” diye düşünürken pasta alıp gelen “Haydi birlikte kutlayalım” diyen yakın dostlarım ile şenlendirdik…

🙂

Geçmişe dönüp baktığımda, ilkokul ve ortaokul yıllarımı anmaktan pek hoşlanmıyorum.

Lise bana iyi geldi. 40 yılı aşan dostluklarımın temeli orada atıldı.

ODTÜ’deki hocalarımın ve sınıf arkadaşlarımdan bazılarının üzerimde çok emeği geçti. En çok da, Şule… (Sınıf arkadaşım ile evlendim).

İş hayatımda çoğunlukla şanslıydım. Yine üzerimde emeği olan, bugünkü kişiliğimi oluşturan çok sayıda yöneticim ve iş arkadaşım oldu. Hatalarımı düzelttiler, başarılarımı desteklediler.

Ücretli iş hayatını bırakıp danışmanlığa başladığım yıllarda sosyal mecralar ortaya çıktı. Bu sayede tanıştığım bazı arkadaşlarla birlikte işler yaptık, (bence) çok güzel projelere imza attık. Birlikte çalışmadığım bazı arkadaşlarla da çok sağlam dostluklar oluştu.

Bana emek ve zaman harcayan herkese şükran duyuyorum.

😉

Geçenlerde 40 yaşına basmış bir arkadaşa “21 sene önce kullandım, çok keyifliydi. Umarım sana da aynı şekilde yararlı olur” diye yazdım.

Sonra düşündüm. “Ömrü yeten herkes kullanıyor, ama yine herkes sıfırdan mı başlıyor?” diye. Maalesef bazıları kendilerinin yeni bir senesini değil, başkalarının kullanılmış yıllarını yaşıyor. Üzücü.

😉

Ben sizlere, her yeni yaşınızın tümden (yüzde yüz) size ait olduğu nice yılları sağlık ve keyifle, sevdiklerinizle ve dilediğiniz gibi yaşamanızı dilerim.

İyi ki varsınız.

.

Etiketler: doğum günü

Kategori: yaşamın içinden